قرار دادن ویولن و آرشه درون جعبه
پس از پایان درس یا جلسه ی آموزشی برای گذاشتن ویولن و آرشه درون جعبه کافی است مراحل فوق را برعکس انجام دهید می توانید این فرایند را در کلیپ تصویری نیز مشاهده کنید)
۱. ابتدا نوک آرشه را درون حلقه در قسمت انتهایی سمت چپ ضامن جعبه، وارد کنید و سپس چوب آرشه را به آرامی درون جعبه قرار دهید. با چرخاندن گیره ی جعبه از حالت افقی به عمودی آرشه را کاملا در جای خودش قرار دهید و موگیر را در جایش محفوظ کنید.
۲ بالشتک را از زیر ویولن بردارید و ساز را داخل جعبه قرار دهید، از قسمت دسته آن را خوب نگه دارید و با پارچه ی مخمل بپوشانید.
بالشتک هم میتواند داخل جعبه قرار بگیرد مگر این که به ویولن فشار وارد کند یا باعث کشیده شدن سیمها ،شود اما . معمولا در قسمت انتهایی نزدیک حلزونی جا می شود.
جعبه برای محافظت از ویولن طراحی شده است و ساز باید به راحتی داخل آن جای بگیرد با صفحه ی ویولنتان بیش از حد با ملایمت برخورد نکنید. ممکن است اضافه کردن پارچهی تا شده روی صفحهی ویولن قبل از بستن در جعبه فکر جالب و خوبی به نظر بیاید اما این کار باعث له شدن خرک و ترک خوردن صفحه ی ساز میشود
3. به آرامی ضامن جعبه را ببندید مطمئن شوید که چفتها بسته شده اند. ساز تصادفا بیرون نمیافتد و آسیب نمی بیند.
محافظت از ویولن
ویولن ها از مواد طبیعی ساخته شدهاند که نسبت به تغییرات دما و رطوبت حساس اند. برای این که سازتان عمر طولانیتر و شادتری داشته باشد نکات زیر را رعایت کنید:
- ویولن را در دمای اتاق نگهداری کنید.
- جعبه ی ویولن را در مکانهای کم تردد بگذارید تا اطراف آن ضربه نخورد. همیشه پس از پایان تمرین قفل جعبه را ببندید تا ویولن تصادفاً بیرون نیفتد و آسیب نبیند.
- ویولن را از رادیاتورها مجاری هوا و اشعه ی مستقیم خورشید دور نگه دارید و از قرار دادن آن به مدت طولانی در صندوق عقب اتومبیل مخصوصاً در هوای خیلی سرد یا خیلی گرم خودداری کنید.
- از همه مهمتر این که تا حد امکان ویولن را در رطوبت بین ۴۰ تا ۶۰ درصد نگهداری کنید و اگر به منطقه ای با آب و هوای متفاوت سفر می کنید، یادتان باشد که رطوبت داخل جعبه را در همین حد نگه دارید. (در فصل ۱۷ درباره ی مرطوب کننده ویولن بیشتر توضیح خواهم داد.)
کوک کردن ویولن
می دانید کوک کردن کاری است که باید بلد باشید اما معنی آن دقیقا چیست؟ کوک کردن یعنی تنظیم هر یک از سیمهای ویولن یا هر ساز زهی مانند گیتار، چنگ یا پیانو با تُن صدای مربوط به آنها برای آگاهی بیشتر به کادر خاکستری ”تن صدا“ رجوع کنید تمام سازهای موسیقی باید قبل از شروع نواختن کوک شوند.
نوازندگان سازهای زهی هر روز قبل از شروع ،نواختن زمانی را صرف کوک کردن سازشان میکنند و گاهی اوقات هم اگر حین تمرین یکی از سیمها کمی از کوک خارج شود، لازم است دوباره کوکش کنند عوامل مختلفی ممکن است کوک یک . تحت تأثیر قرار دهند؛ تغییرات دما و رطوبت گرد و غبار اجرای موسیقی با صدای بلند وقتی آرشه محکم روی سیم کشیده میشود و غیره بنابراین باید از همان ابتدا یاد بگیرید که چگونه سازتان را کوک کنید.
ممکن است این سؤال به ذهنتان برسد که چطور باید بفهمید ویولن نیاز به کوک کردن دارد. خوب یک راهنمایی خوب این است که میبینید هر کس در خانه از جلوی شما رد می شود داخل گوشاش پنبه گذاشته اما جدا میتوانید متوجه شوید که از کوک خارج شده چون آهنگهایی که اجرا میکنید عجیب و غریب می.شوند. بعضی وقتها یکی از کوک ها خیلی می لغزد و سیم خیلی شل به نظر میرسد که در این صورت میتوانید آن را قبل از کوک کردن سفت کنید تا مانند بقیهی سیم ها به نظر برسد.
برای راهنمایی میتوانید نمونهی صوتی کوک کردن دقیق هر یک از سیمهای سل، ر، لا و می را گوش کنید (نمونه ی صوتی ۱ )
نوازندگان ویولن با شل و سفت کردن کشش سیمها سازشان را کوک می کنند. چرخاندن کوکها یا پیچهای تنظیم نیز راه دیگری برای کوک کردن ساز است. یادتان باشد هرچه سیم سفت تر باشد تن صدای زیرتری ایجاد خواهد کرد.
این حقیقت که بیشتر نوازندگان مبتدی آن طور که باید و شاید، در کنترل کوکها ظرافت ندارند، کوک کردن را در نظرتان کمی خسته کننده میکند (هه هه). ممکن است پیدا کردن تن صدای صحیح هر سیم برای نوازندگانی که بار اولشان است دشوار باشد. اما مشکلی نیست این کتاب به شما کمک خواهد کرد.
تن صدا
تن صدا عبارت عامیانه و ساده ای نیست بلکه طی سالیان به وضوح تعریف شده است و هم اکنون در تمام دنیا مفهوم نسبتا سازگار و همسانی دارد.
امروزه در سطح بین الملل تن های صدا توسط فرکانس (تعداد ارتعاش در ثانیه) هر صدا در مقیاس موسیقی از پایین ترین تا بالاترین نت تعریف میشوند. استاندارد کنونی که در سال ۱۹۳۹ پذیرفته شده آن است که نت لا که در ویولن بالای نت دو قرار دارد – سیم لای ویولن استاندارد بین المللی است – دارای ۴۴۰ ارتعاش در ثانیه است.
در گذشته تعداد زیادی تن صدا وجود داشت که باعث خطاهای بسیاری میشد در دوران باخ حتی برای کوک کردن ارگ های دو کلیسای مختلف در یک منطقه از تن های مختلفی استفاده میشد بیچاره باخ پیر علاوه بر نوشتن یک کانتاتای (Cantata) کاملا جدید برای مراسم دعای هر یکشنبه و نگهداری از همسر و ۲۰ فرزندش باید متناسب با طنین صدای ارگ جدیدی که در کلیسا به کار گرفته بودند، فرازهای مختلف هر اثر ارکسترالی را که قبلا نوشته و به اجرا درآورده بود بازنویسی می کرد.
همان طور که انتظار دارید تاریخ موسیقی سرشار از تلاشهای بسیار برای بهبود این وضعیت تن صدای تصادفی بوده است اولین تصمیم رسمی توسط فرهنگستان پاریس در سال ۱۸۵۹ اعلام شد. سیم لای ویولن روی ۴۳۵ ارتعاش در ثانیه، کمی بم تر از تن ،امروزی تنظیم گردید در سال ۱۸۸۵ همایشی در وین برگزار شد که در نتیجه ی ،آن برای این معیار صوتی نام تن جهانی انتخاب شد و تاکنون نیز رأی مسلط و غالب بوده است تنظیم نت لا را بر روی ۴۴۰ ارتعاش در ثانیه اعلام کرد. در سال ۱۹۳۹ نیز مجدداً همین تصمیم اعلام شد.